Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

«Τώρα που θα πας στο νηπιαγωγείο...»


Μετά τα πρώτα του βήματα στο σπίτι, τα πρώτα του λογάκια στη μαμά και τον μπαμπά και τις πρώτες γνώσεις που παίρνει απ’ την οικογένεια, έρχεται η στιγμή που το παιδί ξεκινά το ταξίδι του στον κόσμο της εκπαίδευσης απ’ το νηπιαγωγείο. Είναι, όμως, και μια στιγμή αποχωρισμού για τους γονείς, που αντιλαμβάνονται ότι πρέπει από εδώ και στο εξής να δείχνουν εμπιστοσύνη και να στηρίζουν το παιδί τους και τους δασκάλους του. Τα ανάμικτα συναισθήματα περιγράφει στην ανοιχτή επιστολή της, η μπλόγγερ και μαμά Τζέσικα Γουόλστενχολμ.
«Τώρα που θα πας στο νηπιαγωγείο...»
«Έι μικρούλη μου,

Το ξέρω ότι είσαι απορροφημένος με τα παιχνίδια σου, αλλά μπορείς να έρθεις για λίγα λεπτά στην αγκαλιά της μανούλας που έχει κάτι να σου πει;

Πότε μεγάλωσες τόσο, ε; Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που πάλευες να κάνεις τα πρώτα σου βήματα και σήμερα σε είδα να ντύνεσαι μόνος σου. Έλαμψα από περηφάνεια όπως σε είδα να βγαίνεις απ’ το δωμάτιό σου ντυμένος στην πένα. Περήφανη, αλλά και με μια κρυφή ικανοποίηση που ακόμη δεν «το ‘χεις» με τα κουμπιά στο πουκάμισό σου. Ή μήπως τ’ άφησες για μένα;

Το νηπιαγωγείο ξεκινά σε λίγο και, για να ‘μαι ειλικρινής, δεν ξέρω πώς να νιώσω. Είσαι έτοιμος κι είμαι έτοιμη, αλλά είναι λίγο σαν να ξεκινώ απ’ την αρχή ως μητέρα, σα να έχω ένα σωρό καινούργια πράγματα να μάθω. Δείξε υπομονή, λοιπόν. Θα μου πάρει λίγο καιρό να συνηθίσω την καινούργια κατάσταση, αλλά δε θα τολμούσα ποτέ να σε κρατήσω απ’ το ν’ ανοίξεις τα φτερά σου, γι’ αυτό θα σε αφήσω απ’ τον έλεγχο μου με αξιοπρέπεια κι εμπιστοσύνη.

Προτού, όμως, μπεις στη νέα φάση της ζωής σου κι αφήσεις πίσω σου όσα ζήσαμε αυτά τα 5 χρόνια, άκου τι έχω να σου πω.

Θα μου λείψουν οι ήσυχες μέρες που ζήσαμε μαζί. Όταν είμασταν μόνον οι δυο μας και διαβάζαμε, παίζαμε ή κάναμε δουλειές. Εκείνες οι απλές, συνηθισμένες στιγμές που μιλούσαμε χαζεύοντας τα χρυσόψαρα ή λύνοντας παζλ, αποτελούν μερικές απ’ τις καλύτερες αναμνήσεις μου ως μαμά. Παρ’ ότι θα είσαι πια στο νηπιαγωγείο, σου υπόσχομαι ότι θα βρίσκω πάντα χρόνο να κάνουμε πράγματα μαζί, απλά, χωρίς μεγαλεπήβολα σχέδια και φανφάρες. Ούτε πρόγραμμα, ούτε διάβασμα για το σχολείο. Μόνο εσύ κι εγώ, τ’ αγαπημένα σου παιχνίδια κι ένα μπολ με το αγαπημένο σου σνακ.

Αυτή η νέα περιπέτεια μπορεί να μας τρομάζει και τους δυο, αλλά ξέρω καλά πως θα τα καταφέρουμε με τον καιρό. Οι αλλαγές είναι δύσκολο πράγμα, ακόμη κι όταν μοιάζουν συναρπαστικές. Το νηπιαγωγείο θα είναι μεγάλη αλλαγή και για τους δυο μας.Αλλά αν είμαστε υπομονετικοί και μιλάμε για όλα όσα ζούμε, το ξέρω πως θα είμαστε πολύ καλύτερα μετά απ’ αυτό το άλμα μας στο άγνωστο.

Ο μεγάλος μας κόσμος σε χρειάζεται κι εσύ είσαι έτοιμος ν’ αφήσεις το σημάδι σου. Εσύ, γλυκό μου παιδί, έχεις πολλά ταλέντα και ο κόσμος τα χρειάζεται. Κάποια από αυτά, είχα την τύχη να τα δω να ξεδιπλώνονται στο σπίτι μας, αλλά υπάρχουν κι άλλα που θα βγουν στην επιφάνεια καθώς αλληλεπιδράς με έναν μικρόκοσμο δασκάλων, μαθητών και γνώσεων. Μην ξεχνάς ποιος είσαι και μη φοβάσαι να εξελιχθείς.

Κάποιες μέρες θα νιώθεις θαυμασμό. Άλλες θα είναι πιο δύσκολες. Χρησιμοποίησε τις καλές μέρες σαν κίνητρο για να μαθαίνεις και μην αφήνεις τις κακές να κάνουν την εμπειρία σου λιγότερο ευχάριστη. Το νηπιαγωγείο μπορεί να είναι τόσο διασκεδαστικό. Αλλά, κάπου κάπου, θα είναι και δύσκολο. Όσο οι απαιτήσεις μεγαλώνουν και οι συνθήκες αλλάζουν, τόσο πιο πολύ θα ζορίζεσαι. Αν δεχτείς την πρόκληση με διάθεση να βελτιωθείς, όμως, ακόμη και τα δύσκολα μπορούν να γίνουν ευχάριστα. Εγώ θα είμαι εδώ να σε βοηθήσω να είσαι πάντα θετικός.

Έχεις την ευκαιρία να δίνεις και να παίρνεις αγάπη κάθε μέρα. Φρόντισε εκείνους που τη χρειάζονται περισσότερο. Είσαι ένας φάρος, αγαπημένε μου. Κοίτα να μοιράζεσαι το φως σου καθημερινά. Ψάξε για εκείνους που χρειάζονται πιο πολύ το φως σου, φίλους και δασκάλους, και χάρισέ το με γενναιοδωρία.

Το να είσαι μέλος μιας εκπαιδευτικής κοινότητας είναι προνόμιο. Να είσαι ευγνώμων για την παιδεία που λαμβάνεις. Η γκρίνια δε βοηθά κανέναν στα δύσκολα. Η ευγνωμοσύνη, όμως, ανατρέπει και τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Υπόσχομαι να μείνω κι εγώ ευγνώμων και να σε βοηθώ να βλέπεις θετικά κάθε κατάσταση.

Ό,τι κι αν γίνει εκεί έξω, το σπίτι μας θα είναι πάντα το καταφύγιό σου. Όταν μπαίνεις μέσα στο τέλος της κάθε μέρας, θα σε περιμένω με ανοιχτές αγκάλες. Το σπίτι είναι το καταφύγιό σου. Εγώ είμαι το καταφύγιό σου. Ότι κι αν αντιμετωπίσεις, οποτεδήποτε, δεν πειράζει επειδή έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν.

Έφτασε, όμως, η ώρα. Στεκόμαστε στο χείλος όσων γνωρίζουμε κι είσαι έτοιμος ν’ ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις προς το μέλλον σου. Τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο εκτός απ’ την αγάπη μου για σένα. Εύχομαι να σε βοηθήσει και να στηρίξει στη μεγάλη σου περιπέτεια.

Με αγάπη,
Μαμά»




http://www.mama365.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου